Catalin Dorian Florescu - Jacob besluit lief te hebben

Een mooi maar ingewikkeld boek

Dit boek vertelt de familiegeschiedenis van Jacob. Zijn voorouders zijn vanuit Lotharingen naar Zwabenland getrokken om een nieuw bestaan op te bouwen en hebben het zwaar te verduren gehad van het lot en de seizoenen. Zijn vader is een grove bruut die trouwt met zijn moeder om haar boerderij en die zijn zwakke zoon als een ballast ziet en Jacob laat het allemaal maar gebeuren. Tijdens de tweede wereldoorlog wordt Jacob door zijn vader ingeruild tegen een zigeunerjongen en naar Siberië gedeporteerd en hij weet niet wanneer hij zijn boerderij zal terugzien.

            Het boek heeft een mooi thema, de onverwoestbaarheid van de liefde en de overlevingsdrang en mogelijkheid tot aanpassen die mensen hebben. De manier waarop het geschreven is, is mooi en beeldend. Alleen de manier waarop het boek is opgebouwd en de personages worden geïntroduceerd is niet zo goed. Het boek bestaat uit zes hoofdstukken, waardoor elk hoofdstuk ongeveer 50 bladzijden beslaat en er wordt spaarzaam gebruik gemaakt van witregels en dat is problematisch. De schrijver kan van 1792 naar 1942 springen zonder dat duidelijk aan te kondigen en daardoor raakte ik soms behoorlijk in de war. Ook zijn er erg veel personages die je moeilijk uit elkaar kan halen door herhalende namen en het continu verspringende tijdsperspectief. Als ik goed geteld heb zijn er 8 tijdsperioden die elkaar afwisselen en die samen het levensverhaal van Jacob vertellen. Het is leuk dat de schrijver probeert om de geschiedenis van Jacobs familie te beschrijven en deze tot inspiratie voor Jacob en de dorpelingen te laten gelden. Maar het is soms ook wat vermoeiend.

            Ondanks dat het moeilijk was om in het boek te komen en soms ook om het verhaal te volgen door de onlogische vertelvolgorde vond ik het wel een heel mooi boek. Nadat ik over de helft was heb ik het ook in één keer uitgelezen, omdat je toch wilt weten hoe het verder gaat. Het vertelt een verhaal over volksverhuizingen en hoe het is om altijd maar buitengesloten te zijn. Nooit lijkt Jacob er echt bij te horen. Zijn vader accepteert hem niet als zijn zoon, in zijn dorp wordt hij gezien als een Zwaab en niet als een Roemeen, op de vlucht en in hiding hoor hij er nooit echt bij. Het is ook het verhaal naar een jongen die er naar hunkert om ergens bij te horen, een relatie met een meisje op te bouwen, geliefd te worden door zijn moeder, geaccepteerd door zijn vader. Dat verhaal valt soms wat weg tegen de vreselijke gebeurtenissen die hij meemaakt, maar wordt wel verteld. Terugkijkend op het boek denk ik dat het vooral het verhaal vertelt van Europa, van de gevolgen van de overheersingen door de verschillende keizers en vorsten en van de verwoesting van het jus sangui principe (bloedlijnen) tegenover het jus soli principe (zij die er wonen).

Cijfer: 7

Britta Bolt - Heldhaftig

Een prima Nederlandse thriller

Elke keer weer als ik een Nederlandse thriller in handen krijg vraag ik me af ‘of het wat is’. Op de een of andere manier vallen deze thrillers me namelijk vaker tegen dan thrillers uit andere landen. Daar zijn in ieder geval twee verklaringen voor. Allereerst hebben vertaalde thrillers zich eerst bewezen in een ander land, voordat ze hier uitgebracht worden (neem ik aan). Ten tweede, Nederland is gewoon veel minder een land waar je thrillers af kan laten spelen (voor mijn gevoel). Deze keer, was ik echter positief verrast.

Heldhaftig speelt zich af in Amsterdam en wordt verteld vanuit de onconventionele speurder PP (Pieter Posthumus). Pieter is werkzaam bij de uitvaartdienst van de gemeente Amsterdam. Hij speurt nabestaanden op van eenzame doden en als die er niet zijn, of als die niet willen betalen voor de begrafenis, dan regelt hij de begrafenis en spreekt een grafrede uit. Pieter is een consciëntieuze man die het liefst alle eindjes van een verhaal heeft bekeken en opgeknoopt voor hij doorgaat naar een volgende zaak. Dit tot ergernis van in ieder geval één van zijn collega's. Door een van deze eenzame doden raakt Pieter samen met zijn nichtje Merel, die journalist is, verwikkeld in een zaak die speelt in de Marokkaanse gemeenschap in Amsterdam. Naast het ambtelijk perspectief zien we ook een aantal mensen die bij de AIVD werken en proberen in dezelfde gemeenschap een terroristennetwerk op te rollen. De vraag is: gaan ze elkaar helpen of werken ze elkaar tegen?

Zoals ik al zei, dit is een prima Nederlandse thriller. Geschreven door het (buitenlandse) schrijversduo Britta Böhler (strafadvocate) en Rodney Bolt (reisauteur) afspelend in Amsterdam. Het boek is niet erg spannend, maar weet je wel mee te nemen en heeft ook wel enkele spannende elementen. De schrijvers mogen, wat mij betreft, nog wat meer spanning inbrengen en ons wat meer in het ongewisse laten. Voor mijn gevoel weet je als lezer vaak al meer dan het hoofdpersonage, waardoor het minder een verrassing is wat hij ontdekt. De persoonlijke ontwikkeling van PP is wel aardig, maar niet fantastisch. Toch is dit een trilogie waarvan ik de volgende delen ook wil gaan lezen, al denk ik dat ik wacht tot ze bij de midprice komen te liggen.

Fabio Genovesi - Vissen Voeren

Een boek om te herlezen
Vissen voeren van Fabio Genovesi is een heerlijke roman over volwassen worden en hoe de keuzes die je maakt tijdens het volwassen worden de rest van je leven vorm kunnen geven. De hoofdpersoon is Fiorenzo, een jongen van 19 uit een achterlijk dorpje in Toscane (zijn woorden) die met één hand door het leven gaat en wiens droom het is om met zijn band Metal Devestation door te breken. We zien hoe Fiorenzo worstelt met het volwassen worden, met naar school gaan waar hij geen zin in heeft, met zijn band die uit elkaar dreigt te vallen en met seks, want wie wil er nou naar bed met een jongen zonder hand? Fabio heeft daarnaast een personage zonder naam gecreëerd, het kampioentje, de wielrenprotegé van Fiorenzo’s vader. Een jongen die eigenlijk niet meer wil winnen en ongelofelijk naar Fiorenzo opkijkt. Het derde vertelperspectief wordt opgevuld door Tiziana, een vrouw van dertig die is teruggekeerd naar Muglione om daar wat goeds te doen voor de gemeenschap. Al wat haar wacht, is teleurstelling.

Genovesi heeft een fantastisch boek geschreven en ik ben erg benieuwd naar meer werk van zijn hand. De personages zijn, door de boot genomen, echt, je kunt met ze meeleven en je moet je verbijten om ze geen advies te gaan geven. Een geluk, ze horen je toch niet als je dat wel doet. Fiorenzo maakt de ene domme fout na de andere en is zo ontzettend op zichzelf gericht, zoals alleen tieners dat kunnen zijn. Heerlijk. Genovesi heeft een goede, vlotte schrijfstijl te pakken waardoor je niet het gevoel hebt dat een volwassen vent jong probeert te doen, zoals bijvoorbeeld bij Rolf Lappert het geval is. Sommige gebeurtenissen zijn echter iets overtrokken, zoals de bijbaan van één van zijn vrienden als photoshopper (van onder meer de paus) waardoor hij duizenden euro per week verdient. Maar dat zij hem vergeven. Ik ben heel benieuwd of zijn debuut ook nog uitgegeven gaat worden.

Een boek waar je mee kunt meeleven, waarbij je soms hard moet lachen en wat geschikt is voor veel lezers, 15- ∞ jaar. Zowel een overgangsboek voor jongeren naar ‘echte’ literatuur als een heerlijk wegleesboek voor de rest van ons.