Isabel Bodar – Intuïtie

Eindelijk weer een goede Nederlandse thriller

Na een chaotische relatie en een moeilijke scheiding vertrekt Anne Blom met Femke, haar 8-jarige dochtertje, naar de andere kant van het land. Femke is een bijzonder kind ze heeft een stoornis op het autistisch spectrum, maar ze kan goed aarden in het nieuwe dorp. Dat is voor Anne moeilijker, ze worstelt met haar nieuwe leven en het combineren van de zorg voor Femke en het werk. Dan gebeurt datgene waar iedere ouder bang voor is: Femke verdwijnt. Als Anne bij de buitenschoolse opvang aankomt is de leidster net naar binnen om voor een kind met een bloedneus te zorgen en in die tijd is Femke verdwenen. Er volgt een spannende zoektocht naar Femke waarbij de ontvoerder laat weten dat Anne haar zonden op moet biechten, maar welke zonde?

Ik ben erg blij dat ik dit boek heb mogen lezen voor vrouwenthrillers.nl. Het is een boek dat ik zelf niet snel uit zou hebben gekozen, omdat ik na een paar tegenvallende ervaringen weinig nieuwe Nederlandse thrillers meer lees, maar dit is eindelijk weer een goede. Bodar kan zich wat mij betreft meten met Simone van der Vlugt en Tess Franke. Ze weet een goed en spannend verhaal neer te zetten met meerdere geloofwaardige  kandidaat-ontvoerders en daardoor voert het verhaal je op een natuurlijke en meeslepende manier mee naar de ontknoping. Het blijkt bij het schrijven van thrillers vaak moeilijk om personages diepte mee te geven, maar daar is Bodar goed in geslaagd. Ze weet meer van Femke te laten zien dan alleen de rouwende, ontzette moeder.

Nadat is de achterkant las waar erg weinig informatie op stond en geen foto van de auteur heb ik even een rondje zoeken gedaan. Zo blijkt Isabel Bodar inderdaad een pseudoniem te zijn. Dat vind ik dan wel weer jammer. Als je niet voor je eigen verhaal uit durft uit te komen. Ik geef hem/haar 5 jaar, in 2018 zullen we wel weten wie het is geweest, zoals dat ook bij Lars Kepler, Suzanne Vermeer en Tess Franke is uitgekomen. Ik gok op een 50-jarige man met een mid-life crisis.

Cijfer: 7,5

Josha Zwaan - Zeevonk

Met dank aan uitgeverij Artemis en de virtuele leesclub heb ik kennis mogen maken met Josha Zwaan en haar boek Zeevonk. Zeevonk vertelt het verhaal van een jonge vrouw, Freya die op zoek naar avontuur en liefde de oversteek naar Nieuw-Zeeland maakt waar ze haar man ontmoet die ze alleen nog maar heeft geschreven tot het moment dat ze op het vliegtuig stapt.  Ze ontmoet een stugge man die ze dolgelukkig maakt door hem een zoon te baren. Zelf is ze echter niet gelukkig en wellicht om daar uiting aan te geven begint ze een affaire met haar pianoleraar David.

In een laatste poging om het gezin te redden nemen ze de boot naar Amsterdam. Deze boot is de Willem Ruys en de andere hoofdpersoon in het boek. Josha Zwaan speelt met het gezegde ‘als de muren konden spreken’ en laat de boot vertellen, als een almachtige verteller, over wat zich afspeelt aan boord van het schip. Als ze in Amsterdam aanleggen blijkt het huwelijk voorbij, Freya’s man en zoon gaan terug naar Nieuw Zeeland en het duurt jaren voordat Freya haar zoon op durft te zoeken. Zelf woont ze in Amsterdam met David totdat ook hij haar verlaat. We leren Freya steeds beter kennen als ze als verzorgster mee gaat reizen op de Willem Ruys en steeds weer de zee verkiest boven het land. Haar dromen en angsten, maar ook haar verleden, toen ze samen met haar moeder in een Jappenkamp zat in Indonesië en hoe dit hun beider vermogen om lief te hebben heeft beïnvloed.

Het idee van Zeevonk is heel erg goed, het is heel mooi hoe de levens van Freya en de Willem Ruys steeds weer met elkaar vervlochten raken en dat ze de Willem Ruys laat vertellen vind ik ook een erg mooi gegeven.  De symbiose die ze wel heeft met het schip, maar niet met haar kind is mooi, maar ook lastig om aan te zien. Het is daardoor wel een erg somber boek en op sommige momenten kon ik wel schreeuwen, maar je kunt het ook goed af laten lopen! Het hoeft niet allemaal alleen maar narigheid te zijn! Die totale ellende vond ik soms wel wat overtrokken, hoeveel kan er fout gaan in één mensenleven. Toch had ik het boek absoluut niet willen missen en het is ook een erg mooie uitgave met en verklarende woordenlijst achterin.