maandag 5 januari 2015

Albert Sánchez Piñol – Victus, de val van Barcelona



Een fantastische roman (alleen een brede bankleuning nodig)
De controversiële roman Victus heeft al veel krantenpagina’s gehaald, omdat de roman juichend werd onthaald en omdat een lezing in Utrecht werd afgezegd nadat de Spaanse overheid deze verboden had. Ontzettend jammer, want ik had graag meer gehoord van deze interessante schrijver. Gelukkig kan ik het juichende onthaal als lezer helemaal bevestigen, wat een fantastisch boek is dit.

Sánchez Piñol schrijft over de jonge Martí Zuviría, die goeierd van een Zuvi, die in de leer gaat bij Vauban een vermaard fortenbouwer waarnaar zelfs bouwmethoden zijn vernoemd. De gebroeders Ducroix onderwijzen hem in het graven, bouwen en vooral het zien. Zuvi is de man die de verdediging van de Catalaanse stad Barcelona bouwt en later deze ten gronde richt. Tussendoor zien we hoe hij zich ontwikkeld als man en als denker, hoe hij de liefde ontdekt en verliest en hoe hij de geschiedenis van Barcelona beleefd en verteld.

Ik was verkocht na het lezen van de eerste twee alinea’s die een halve pagina vormen. Ik las het voor aan mijn man en hij zei: “dat boek ga ik ook nog lezen”. Het is een sprankelend verhaal dat je gelijk meeneemt en waarbij je je gelijk kan verplaatsen in Zuvi. Het boek is mooi geschreven en toch makkelijk leesbaar. Om een voorbeeld te geven, de eerste vier zinnen die mij gelijk raakten:

“Als de mens het enige wezen is met een geometrische en rationele geest, waarom vechten de weerlozen dan tegen de machtige die goed bewapend is? Waarom nemen enkelen het dan op tegen velen en verzetten de kleinen zich tegen de groten? Ik weet het. Vanwege een enkel woord.”

Ook erg leuk is dat het boek vol staat met plaatjes, portretten van markies de Vauban, tekeningen van fortificaties, spades en pikhouwelen en elk hoofdstuk eindigt met een kleine tekening. Dit maakt het boek anders dan andere boeken en maakt dat ik het echte boek in dit geval altijd boven het e-boek zou verkiezen, de vormgeving en bladspiegel voegen in dit geval iets toe. Ik heb eigenlijk maar één groot nadeel ontdekt aan dit boek, het is groot en dik en daardoor worden je armen er snel moe van. De oplossing: een bank met brede armleuning waar je de 1256 gram op kan laten rusten terwijl je bladzijde na bladzijde omslaat.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten