Zelfverzekerde debutant maakt het wel waar
Als iemand een
interview geeft, en in de lokale krant zegt dat zijn (debuterend) plot beter is
dan dat van Esther Verhoef, dan word ik altijd een beetje sceptisch. Henk Vlaming
deed dit, maar maakt het waar. Zijn politieroman over de getroebleerde John
Keijzer, gescheiden, leeg appartement, slechte relatie met zijn moeder en
zussen is makkelijk te lezen en zeer intrigerend.
John Keijzer mag
leiding geven aan het nieuwe Nederlandse cold case team, gevestigd in Den Haag.
Ze bestaan uit een dossiervreter, een ict-expert, een man van de straat, een
forensisch psychiater en een snelle denker. De eerste zaak van het team gaat om
een dode ex-politieagent, hij is 10 jaar geleden verdwenen en duikt nu op, in
beton gegoten, op een bouwplaats in Den Haag.
John wordt door
verschillende mensen gewaarschuwd dat hij zich in een wespennest begeeft en
beter op kan letten. John laat zich hierdoor niet van de wijs brengen en
besluit zichzelf te blijven, eerlijk, loyaal en nietsontziend. Toch duurt het
maar een dag of hij maakt zijn geweten vuil door met een journalist te praten
over de zaak die hem daar later mee probeert te chanteren.
‘Een van ons’ is een
goed en makkelijk geschreven boek, je leest het zo uit, het bevat geen onnodige
woorden en het heeft een bijzonder plot. Op het moment dat is het las geloofde
ik het plot helemaal, en dat is knap want als ik er langer over nadenk vraag ik
me af of het zo wel had kunnen gaan… (specifieker kan ik niet zijn zonder te
veel te verklappen). Als Vlaming nog wat meer achtergrond had gegeven aan de
dader en de onthullingen over John iets rustiger had gefaseerd door het boek
heen was het helemaal fantastisch geweest, nu is het ‘gewoon’ een goed boek.
Lekker geschreven,
niet te zwaar, niet te veel nadenkwerk. Daardoor is dit boek ideaal voor de
vakantie, strand, berg of zwembad, Vlaming past er bij. Stop ‘Een van ons’ dus
in je koffer/auto/handtas deze zomer.
Cijfer: 8
