John Grisham – De klokkenluider

Spannend verhaal over (on)recht

John Grisham wordt als één van de groten gezien binnen het thrillergenre en toch had ik nog nooit een boek van hem gelezen. Ik had hem altijd in het hokje van de ‘mannenthriller’ geplaatst en dus minder interessant en dat is ten onrechte geweest. Al denk ik nog steeds dat mannen dit verhaal eerder gaaf zullen vinden dan vrouwen, een mannenthriller is het zeker niet het is, in zeker zin, zelfs een zeer geëmancipeerd boek. De hoofdrollen zijn weggelegd voor vrouwen en het boek is naast spannend vooral een verhaal over onrecht binnen het rechtssysteem en heeft een flinke dosis maatschappijkritiek.

Lacy Stolz werkt als advocate voor de Florida Board on Judicial Conduct, een raad die onderzoekt of rechters geen misbruik van hun ambt maken. Op een dag krijgen ze een tip binnen van Greg Meyer die via een tussenpersoon een klokkenluider vertegenwoordigt. Een rechter zou door een gangster betaald worden en in ruil voor contanten en vastgoed in zijn voordeel besluiten in de rechtszaal. Een duidelijk geval van omkoping en uiteraard ontoelaatbaar, maar ook een zeer gevaarlijke zaak. Lacy en haar collega Hugo nemen de zaak aan en begeven zich op glad ijs.

Grisham heeft met ‘De klokkenluider’ een goede legal thriller geschreven met veel spanning. In het eerste deel van het boek leren we Lacy en Hugo kennen en wordt stukje bij beetje duidelijk in wat voor wespennest ze zich begeven. Door perspectiefwisselingen naar de rechter in kwestie en één van de FBI agenten die betrokken raakt bij de zaak, wordt steeds duidelijker hoe ver het ambtsmisbruik reikt en welke dodelijke gevolgen deze heeft.

Met de feestdagen voor de deur zou ik zeggen, zoek je nog een boek voor je man/vader/broer/boekenliefhebbende naaste denk dan eens aan Grisham. ‘De klokkenluider’ is een goed geschreven boek, een sterk verhaal en heeft de juiste verhouding spanning/romance/maatschappijkritiek. Mijn schoonvader krijgt deze in ieder geval voor zijn verjaardag volgende maand.

Canek Sánchez Guevara - 33 revoluties

Bijzonder verhaal over een samenleving in rumoer

Een bijzonder verhaal vraagt om een bijzondere uitgave en dat is precies wat er gebeurd met 33 revoluciones dat net in het Nederlands is uitgebracht door Signatuur met als titel 33 revoluties. Het boek komt simultaan uit in tien talen en is het verhaal van jonge Cubaan die het geloof in Cuba, Castro en de revolutie is verloren, geschreven door de kleinzoon van Che Guevara.

In het boek worden geen namen gebruikt, enkel beschrijvingen van personen: de ex-dikke, de Russin, de 80-jarige buurvrouw en ook de hoofdpersoon wordt niet bij naam genoemd. Hij werkt op kantoor en leeft het leven elke dag weer, als een gekraste plaat herhaalt het leven zich. Dit gaat door totdat de samenleving in opstand lijkt te komen. Mensen vluchten naar het vasteland en op een gegeven moment neemt zelfs de politie niet meer de moeite om in te grijpen. Elk mens zijn eigen kleine revolutie.

Guevare heeft een bijzondere schrijfstijl. Korte zinnen (met veel bijzinnen tussen haakjes), veel emotie en veel beschrijvingen. Met zo weinig mogelijk woorden en in korte hoofdstukken weet hij een beeld te schetsen van het Cuba voor de gewone mens, de voedselschaarste, de onrust. De stacato schrijfstijl zien we zowel terug in zijn tekst als in de korte hoofdstukken, sommige niet meer dan een halve bladzijde, en elke bladzijde is het waard om gelezen te worden.

Canek Sánchez Guevara is in 2015 overleden en dit zal naast zijn eerste ook zijn enige roman blijven. In 1996 vertrok hij op 21-jarige leeftijd naar Mexico om daar in de journalistiek te werken. Hij ontpopte zich daar tot een criticus van het Castro-regime.