Marianne Frederiksson – Inge en Mira

Prachtig feministisch boek over cultuur en jezelf inleven

Soms is het goed om iets ouds te lezen. Zo las ik de afgelopen weken weer eens een boek van mijn grote inspiratiebron Marianne Frederiksson. Het boek is uit 1999 en in 2000 voor het eerst in Nederland uitgekomen. Dit boek moet namelijk in de tijd geplaatst worden. Het gaat namelijk niet alleen over de vriendschap tussen twee vrouwen zoals op de voorkant van mijn Rainbow pocket staat, maar juist ook over vriendschap tussen twee culturen in het migratietijdperk.

Mira is een Chileense die politiek asiel krijgt in Zweden. Haar man zat bij de vakbond en dat maakt je in het Chili van Pinochet tot staatsvijand (Pinochet pleegt in 1973 een staatsgreep en voert daarna een terreurbewind). In een tuincentrum komt ze de behoudende Zweedse Inge tegen. Ze worden door elkaar gegrepen en ontwikkelen een vriendschap gebaseerd op het tegenpool zijn. Inge, koud, somber en enigszins verbitterd. Mira, vol vreugde, woede en verdriet. Ze vullen elkaar aan en we leren steeds meer over hun beider levens, want ze hebben het beide als alleenstaande moeder niet makkelijk gehad, ondanks de gezegende Zweedse welvaartsstaat.  

Het boek eindigt in 1998 als Pinochet in Londen is voor medische behandeling en er door een Spaanse rechter een uitleveringsbevel wordt uitgevaardigd. Inge hoopt dat hij wordt berecht, Mira gelooft daar niet in. En zo eindigt het boek ambivalent, met hoop en verdriet, met woede en berusting. Pinochet wordt inderdaad niet berecht, maar keert terug naar Chili en overlijdt daar in 2006 vlak nadat zijn onschendbaarheid is opgeheven.

Het boek is prachtig geschreven, net als al haar boeken. Ze geeft ook hier weer haar feministisch perspectief op de samenleving, maar ook op twee culturen. Mira en Inge begrijpen elkaar vaak niet en zeggen dat ook, niet hardop, maar in gesprekken met Mira’s god en Inge’s dagboek. Dit geeft mooi weer hoe moeilijk het kan zijn om je in te leven in een ander, zeker in iemand uit een andere cultuur. Ook in het huidige tijdperk van migratiedebat een aanrader. 

Maartje Willems - Vanaf nu wordt alles beter

Grappig boek over niet-altijd-herkenbare dertigers dillema's. 
Woensdag lazen jullie misschien al de recensie van Patricia over het boek van Maartje Willems, vandaag ben ik aan de beurt in de kettingblog van Uitgeverij Boekerij over 'Vanaf nu wordt alles beter'

Maartje Willems heeft een zelfhulpboek geschreven in de meest letterlijke betekenis, het is een boek waarin ze zichzelf probeert te helpen en dat is leuk, soms herkenbaar en wellicht zelfs hulpvol voor anderen. Maartje is ruim dertig en weet eigenlijk niet zo goed wat ze wil met haar leven, ze zit in een baan die ze niet echt leuk meer vindt, ze is single en krijgt last van haar voeten als ze te lang op pumps loopt. Zoals op de voorkant staat #firstworldproblems.

Ze heeft een grappige schrijfstijl en het boek leest lekker weg. Wel had ik vooral de eerste helft van het boek het gevoel ‘waar gaat dit over/waar gaat dit heen’, echt weer zo’n boek over problemen uit het reservaat Amsterdam van mensen uit de creatieve sector. Voor mij als begin-dertiger met twee kinderen en (tijdelijke) baan niet echt herkenbaar. Bijvoorbeeld het hoofdstuk ‘over-kantoor-leven’ waarin ze kantoortypes bespreekt, die mensen herken ik niet in mijn (wetenschappelijke) kantoor en ik vond het best een zeurverhaal. Maar, Fransinda bijvoorbeeld wel.

Daar komt langzaam verandering in in de tweede helft van het boek, waarin ze de stap maakt naar haar leven als zelfstandige en naar het normale leven. Zoals het hoofdstuk ‘Hoe kom je van een ongewenste vriendschap af’, hilarisch, herkenbaar en best wel makkelijk toe te passen. Deze omwenteling zorgde er bij mij voor dat het boek toch naar de drie sterren gaat. Het is dus niet alleen voor single-dertigers-in-de-creatieve sector geschikt.

Woensdag gaat boekenlegger vertellen hoe er over dit boek gedacht wordt!